Geschreven: Michelin-kaarten

Na twaalf ambachten en dertien ongelukken besloot Ernst Jan iets te gaan doen met zijn passie voor landkaarten – een suggestie van zijn partner Jan. Ernst Jan vond uiteindelijk een baan bij een bedrijf dat digitale kaarten maakt voor navigatie. “Ik plot kaarten die ze gebruiken bij veldwerk. Ik werk gelukkig redelijk alleen. Samen zijn met mensen die grappen maken, kletsen of gaan zingen is voor mij rampzalig. Dan ga ik me vreselijk ergeren en kan ik me niet meer concentreren. Wat er zo interessant is aan landkaarten? Da’s een moeilijke vraag, zeg. Kaarten zijn gewoon leuk, ik kan er uren op zitten turen. Ik ben vooral gek van Michelin-kaarten, ik leg ze naast de oude om te zien wat er niet klopt.” Ernst Jan wijst in de ANWB-atlas op een zijweg van de A67 die drieënhalf jaar geleden is aangelegd. “Weet je dat Michelin die nog steeds niet heeft ingetekend? Dat soort dingen intrigeren mij. Als ik nu niet uitkijk, zit ik zo te ‘fiepen’. Een autist heeft soms van die dingen waar-ie in doorslaat... Dat wordt een ‘fiep’ genoemd. Op mijn werk kan ik me af en toe ook verliezen in één opdracht.”

Reportage over normaal begaafde mensen met een autistische stoornis, Volkskrant Magazine, 3 juni 2006