Facebook

Berichten over mijn werk vind je voorlopig op mijn website www.loket5.nl en mijn nieuwe Facebookpagina. Zoek Loket 5 op Facebook en word fan!

Geschreven: Heimwee

Cabaretier Youp van ’t Hek heeft een speciale band met de grachtengordel. Niet alleen staat zijn favoriete theater aan de Amstel, maar zijn vader werd geboren aan de Lauriergracht en zijn grootmoeder woonde tot haar dood aan het Singel. Zelf woont hij al weer 22 jaar met veel plezier aan de Prinsengracht. “Ik moet bekennen dat ik binnenkort ga verhuizen naar een woning bij het Vondelpark, maar dat is vooral omdat ons huis veel te groot is geworden voor ons tweeën. Maar ik kan nog steeds genieten van een wandeling over de grachten. De prachtige architectuur, al die verschillende mensen die hier wonen... Ik ben er ook heel goed in om heimwee te hebben naar iets waar ik zelf nooit geweest ben. Dan dagdroom ik over verstoppertje spelen op de grachten, elke dag weer tussen nieuwe ladingen – wat mijn tante vroeger deed.”

Interview voor de website van Bureau Werelderfgoed (foto: Bob Bronshoff)

Geschreven: Ongeplande zorg

Aleid Barten, secretaris van de WMO Adviesraad, vindt dat in Amsterdam-Noord vooral de ‘ongeplande zorg’ beter kan. “Mensen moeten tegenwoordig zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen. Ze moeten er dan wel zeker van kunnen zijn dat ze zorg krijgen op het moment dat ze het nodig hebben. Stel bijvoorbeeld dat je op zaterdag van de eerste hulp naar huis gaat met een gebroken been. Dan is het heel lastig om thuis hulp te krijgen. Iemand die even kijkt of alles goed gaat en of je misschien boodschappen nodig hebt. Lang niet iedereen heeft onmiddellijk familie of goeie buren klaarstaan om in te springen. De instellingen in Amsterdam-Noord moeten samen komen met een goed systeem komen voor alarmering, alarmopvolging en de zorg daarna."

NoordNieuws, 30 november 2010

Geschreven: Terughaalactie van Tjolk

Hoe rampzalig is zo’n terughaalactie voor Tjolk?
Het moge duidelijk zijn dat dit niet de start is die wij gewenst hadden. Tot aan de terughaalactie ging het prima. Zowel supermarkten als consumenten waren blij met de komst van een nieuw merk in het zuivelschap. We stonden al bij de supermarkten van Jumbo en Linders en waren met veel partijen in gesprek over lanceringen in augustus en september. Deze “recall” kwam dus op een heel slecht moment.

Interview over terughaalactie van Tjolk, Kassa, december 2010

Geschreven: Plotselinge verandering

Alle verpleegkundigen krijgen binnenkort een kaart waarop de signalen staan die aanleiding kunnen geven voor inschakeling van het Spoed Medisch Interventie Team (SMIT) . Die signalen zijn bijvoorbeeld een plotselinge verandering in hartfrequentie, bloeddruk of ademhalingsfrequentie. Cardioloog Erik Lust: “Als een verpleegkundige zo’n verandering waarneemt, is het de bedoeling dat hij of zij meteen de zaalarts en de IC-arts van het SMIT waarschuwt. Dat betekent dat er in elk geval snel twee artsen en een verpleegkundige beschikbaar zijn om de patiënt te helpen. Mocht dat nodig zijn, dan kunnen zij ook nog de hulp inroepen van een IC-verpleegkundige of zelfs het reanimatieteam.”

Artikel voor Tracer, personeelsblad VUmc, november 2010

Geschreven: Porno

"Waar internet echt voor geschikt is,is porno. Ik herinner me dat Robert De Niro zei: ik heb internet de deur uitgegooid, want ik zag zoveel smerigheid dat ik mijn huis niet meer uit kwam! Een eerlijke uitspraak, want de meeste filmpjes consumeer ik toch echt in dat genre."

Ronald Giphart in de VARAgids, 6 november 2010

Hoe het leren stroomt

PERSBERICHT, 30 SEPTEMBER 2010

Nieuw handboek ‘Hoe het leren stroomt’:
Leerlingen en leraren vertellen hoe het onderwijs beter kan

Wie is de ideale leraar? Wat hebben leerlingen nodig om beter te kunnen leren? Hoe hoort een school eruit te zien? In het nieuwe onderwijshandboek ‘Hoe het leren stroomt’ presenteren de onderzoekers Maarten Kleijne en Liliane van Lier (SARV International) de conclusies die zij hebben getrokken uit honderden gesprekken met leerlingen en leraren. Op 4 oktober presenteert SARV het handboek op het jaarlijkse onderwijscongres CompetentCity over de vernieuwing van het mbo.

Geschreven: Wijken als een kwal

Positief opvoeden moet je volgens kinderarts Ferko Öry niet verwarren met alles goed vinden wat je kind doet. "Als je hem op een voetstuk plaatst en constant verwent, wordt hij daar heel onzeker van. Je stelt geen grenzen, maar wijkt voortdurend - als een soort kwal."

Artikel over positief opvoeden in 'Groter groeien', september 2010

Geschreven: PVV en VVD

De PVV en de VVD willen de kinderrechten zelfs inperken. De PVV pleit voor verlaging van de strafrechtelijke meerderjarigheidsgrens naar zestien jaar, de liberalen willen volwassenenstrafrecht toepassen bij ernstige geweldsdelicten.

Artikel over de aandacht voor kinderrechten in de verkiezingsprogramma's voor Right! (tijdschrift van Defence for children), mei 2010

Gelezen: Geert Wilders

Campagnevoeren is mensen verleiden met je dromen - of, zoals Geert Wilders, met je nachtmerries.

Bert Wagendorp in De Volkskrant, 27 mei 2010

Geschreven: Miljoen (Monsoon)

Een van de liedjes uit De Spotlight Show (2008), afscheidsmusical van basisschool Het Wespennest.

Geschreven: Niet betrouwbaar

Uit het onderzoek van de ‘mystery shoppers’ blijkt dat vooral vragen per mail in de meeste gemeenten nog niet op de juiste manier worden beantwoord. Het laagst scoren Vlissingen (34%), Emmen (49%), Den Haag en Smallingerland (beide 51%). In het algemeen werd een op de vijf mails niet beantwoord of pas na minimaal vijf werkdagen. In bijna net zoveel mails stonden schrijf- en typfouten. Deze uitkomst wordt ondersteund door Kassa’s internetenquete: 39 procent van de ondervraagden is (zeer) ontevreden over mailcontact met de gemeente. “Snelle of onvolledig beantwoorde mails leiden alleen maar tot nieuwe vragen. Dat kost niet alleen meer tijd, maar leidt ook tot irritatie. Ook als in mails duidelijk fouten staan, kom je als overheid niet betrouwbaar over.”

Artikel over gemeentelijke dienstverlening in Kassa, april 2010

Fuck you

Een van de mooiste interacties in het verkeer is deze; een auto die stopt waar hij niet hoeft te stoppen om fietsende kinderen voorrang te verlenen, waarop de betreffende fietsers de automobilist bedanken door hun hand op te steken. Vanmorgen overkwam het mij weer. Helaas kreeg de ontmoeting een iets andere wending toen de taxichauffeur in zijn dikke Chrysler achter de vriendelijke automobilist onmiddellijk keihard begon te toeteren. Ik keek de taxichauffeur vragend aan, bedankte de automobilist zoals gebruikelijk en fietste door.Tot mijn verbazing draaide de taxichauffeur zijn raampje open. "Hé fietser, fuck you!", riep hij me na. Gelukkig hoorde mijn 9-jarige dochter het niet.

Dit is precies de reden waarom ik nooit meer een taxi neem. Ik wil mijn positieve mensbeeld graag zo veel mogelijk intact laten...

Iemand stelt de vraag

Voormalig kinderarts en TNO-onderzoeker Ferko Öry stuurde me een van zijn favoriete gedichten, toevallig ook mijn lievelingsgedicht:


IEMAND STELT DE VRAAG

1

Het was een geweldig feest
er stierven drie mensen
een van ouderdom
een door alcohol
een omdat hij vocht met de slang

0 maar er werd gezongen
gedanst en gedronken!
De pijp ging rond en de pruim
oude verhalen werden nieuw
opa's stonden in hoog aanzien
die zeiden dat het zo altijd was geweest
en altijd zo zou blijven
en de kinderen bleven erbij
tot ze niet meer konden.
0 maar er werd gedanst
en gevrijd bij het leven
een dag een nacht en een dag!

Tot het zout op was
de kruiken leeg
en de schelpen door de kroegbaas
weer afgepakt
toen wankelden ze lachend de berghelling op
sliepen hun roes uit in het lange gras
een nacht en een lange dag

Terwijl ze sliepen
reden
beladen met het werk van hun handen
in kratten en balen verpakt
in bewaakte colonnes
de vrachtwagens naar de stad

de stad van de banken en congressen
de stad van krotten en riolen
de stad van de mooie dames met chauffeur
de stad van de hoeren voor een knaak
de stad waar iedereen verdient het zout in de pap
iedereen die een vinger in de pap heeft
de stad waar ze altijd van droomden
de stad die ze nooit zouden zien.

2

Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden

zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in z'n kop krijgt

zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud

zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die de sigaret aansteekt

zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem

jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet

en dan die vraag aan een ander stellen.

3

Iemand weigert de schelp
iemand houdt op met dansen
iemand smijt de kroegbaas de kruik in ’t gezicht
iemand zegt opa de pest met je oude verhalen
iemand wil het alfabet leren

iemand pakt de opzichter zijn zweep af
iemand steelt een geweer
iemand zegt dit is mijn grond
iemand staat zijn dochter niet af aan de landheer
iemand antwoordt niet met twee woorden

iemand houdt zijn graan verborgen
iemand viert geen feest als de vrachtwagens komen
iemand spuugt op de grond als hij de soldaten ziet
iemand snijdt de banden door
iemand verschuilt zich in het woud

iemand droomt niet meer
iemand richt zich op
iemand is voor altijd wakker
iemand stelt de vraag
iemand verzet zich

en dan nog iemand
en nog iemand
en nog.


Uit Betere tijden, Remco Campert 1970

Gezien: Je ne sais pas

Als fan ben je altijd weer blij als je van je favoriete artiest een liedje vindt dat je nog niet kent - zeker als het origineel van Jacques Brel is.

Regels zijn regels

Even na twaalven meld ik mij in het stemlokaal aan het Monnikendammerplantsoen om mijn democratische plicht te vervullen. Een vriendelijke jongeman kijkt op mijn stempas en wijst naar de tafel waar ik de pas moet inruilen voor een stembiljet. Achter de tafel zitten twee vrouwen en een man. Ik sluit aan in de rij. Als ik bijna aan de beurt ben, ontstaat enige commotie in het stemlokaal. De paspoorten van twee tachtigers die voor mij in de rij staan, blijken verlopen te zijn. Om precies te zijn op 3 februari 2010 - een maand geleden. "Het is maar goed dat ik het zag", zegt de vrouw die de legitimatiebewijzen moet controleren. Alsof ze zojuist een terroristische aanslag heeft voorkomen. "Helaas meneer", zegt de enige man achter de tafel. 'Misschien kunt u vanmiddag terugkomen met uw seniorenpas." De oude man kijkt naar zijn stok en zwijgt. Ik heb de neiging om meteen allerlei ongenuanceerde uitspraken te doen over de collaboratie in de Tweede Wereldoorlog, maar ik gooi het over een andere boeg en richt me tot de man achter de tafel. "Soms moet je handelen naar de geest van de wet en niet altijd naar de letter van de wet", probeer ik. "Sorry meneer, we hebben dit jaar hele strenge instructies gekregen", is zijn antwoord. Regels zijn regels, daar valt niet aan te tornen. "Dan niet", zegt de oude man en begint stoïcijns zijn stempassen te verscheuren.

"Goed dat u ons belt", zegt even later een verkiezingsmedewerker van het stadsdeelhuis. "Het is zeker niet de bedoeling dat ouderen zich legitimeren met hun seniorenpas."

Geschreven: Simon and Garfunkel

"Mijn moeder komt ook uit New York en is ook van joodse afkomst. Daardoor voelt het net alsof Simon en Garfunkel hetzelfde zijn als ik – zelfs al heb ik ze nog nooit ontmoet. Wat zwarte mensen waarschijnlijk met zwarte muziek hebben en Brabanders met Guus Meeuwis heb ik met hen. Dit zijn mijn mensen."

Schrijver Robert Vuijsje in de VARAgids, 6 maart 2010

Geschreven: Iedereen hoort erbij

"Niets is zo belangrijk als de opvoeding van onze kinderen. In onze maatschappij zijn nog steeds te veel kinderen die niet ‘gezien’ worden, die het gevoel hebben dat ze er niet bij horen en die daarom ongewenst gedrag vertonen. Alexander Smit heeft ooit gezegd: er zijn geen ‘andere’ mensen. Je mag geen groepen buitensluiten, of zoals het verwoord is in een van de basisregels van Jong in Westerpark: iedereen hoort erbij."

Voormalig kinderarts en TNO-onderzoeker Ferko Öry in boekje over stadsdeelbrede pedagogische aanpak Jong in Westerpark

Geschreven: Snotapen

"De snotapen die voor diskjockey spelen, mogen niet zelf hun plaatjes uitkiezen, maar moeten zich houden aan een 'format'."

Johan Derksen in de VARAgids, 20 februari 2009

Geschreven: Legaal bedriegen

“Als consumenten worden we continu misleid. Met name in de wetgeving is iets chronisch misgegaan. De industrie heeft te veel speelruimte gekregen en mag de consument legaal bedriegen."

Bart van Opzeeland, directeur van Foodwatch Nederland, in Kassa, februari 2010